Solina i Myczkowce znajdują się w województwie podkarpackim, powiecie leskim, gmina Solina. W obydwu miejscowościach największą atrakcją są zapory wodne i związane z ich budową jeziora. Obydwie budowle tworzą tzw. Zespół Elektrowni Wodnych Solina-Myczkowce dlatego nie sposób mówić tylko o jednej z nich. Dojechać tu można samochodem lub PKSem z Rzeszowa i Sanoka, w sezonie urystycznym kursują też busy. Elektrownia w Myczkowcach wybudowana została w latach 1956-60, ta w Solinie w latach 1961-68. Zapory tworzą dwa zbiorniki wodne - górny zbiornik Jezioro Solińskie oraz dolny zbiornik Jezioro Myczkowskie. Ten pierwszy w sezonie jest tłumnie odwiedzany przez turystów i żeglarzy.
Zapora w Myczkowcach jest dostępna z poziomu ulicy, parking przy ulicy na przeciwko wejścia na zaporę. Wjazd przez bramkę, asfaltową drogą (430m). Brak progów i toalet. Za zaporą możliwość wejścia na szczyt po kamiennych schodkach.
Dolny zbiornik Jezioro Myczkowskie
Po drugiej stronie zapory w Myczkowcach
Widok na Myczkowce
Widok na Myczkowce
Zapora Myczkowce
Zapora, miejsce idealne na krótki spacer
Ścieżka dla zakochanych, czy zdrowotna?
W Solinie możliwość zostawienia samochodu na jednym z płatnych parkingów. Z dolnego parkingu podjazd ruchliwą drogą, następnie asfaltem pomiędzy budkami z małą gastronomią i pamiątkami. Przed zaporą brama i próg. Dalej przejazd zaporą po gładkiej drodze z kostki i asfaltu (około 670 m). Na końcu zapory budki z małą gastronomią, do których prowadzą schody (objazd stromym podjazdem). Za zaporą znajduje się przystań statku rejsowego po Jeziorze Solińskim. Dojazd do kei stromy, możliwość rejsu - wjazd na stateczek przy pomocy obsługi. Brak udogodnień dla osób niewidomych i niedowidzących. Toalety nieprzystosowane, płatne w lokalach gastronomicznych.
Solina, lepiej nie patrzeć w dół...
Elektrownia szczytowo-pompowa
Widok na Zalew Soliński
Po drugiej stronie zapory widać rzekę San
Nawierzchnia przyjazna wózkom
Zapora od strony przystani
Zapora widziana z miejscowości (uzdrowiska) Polańczyk